Vergissing

In Goor woont mooi volk. Ze hebben altijd wel wat. Óf ze hebben kritiek op de gang van zaken óf ze tonen zich kwetsbaar menselijk. Zo zwaai ik tijdens mijn bezorgdienst regelmatig naar bepaalde mensen van de plantsoenendienst. Eentje zwaait altijd en lacht er vaak heel overtuigend bij. Soms komt het tot een klein praatje. Ik vernam dat hij binnenkort met pensioen zou gaan en daar keek hij enorm naar uit. Op de komende woensdag zou zijn laatste dag zijn en hij zou onthaald worden met een kleine bijeenkomst. Dat was een paar maanden geleden. Rijd ik gisteren door Goor, wat schetst mijn verbazing: staat hij doodleuk te schoffelen in een berm. Wat krijgen we nou? Even checken. Nee, hij had zich vergist in de pensioendatum. Het zou pas volgende week woensdag, 30 september, gebeuren. Een collega achter hem grapte nog dat hij al die tijd gelogen had over zijn leeftijd en zeker nog vier jaar zou moeten ploegen bij de dienst. Maar mijn dag is goed. Dit soort vergissingen worden volgens mij alleen gemaakt in Goor. In ieder geval zo eerlijk en open opgebiecht.